Macarons met frambozenganache

De hype om zelf macarons te bakken is eigenlijk alweer grotendeels voorbij, maar toch waagde ik me nog nooit eerder aan dit Parijse koekje. Het leek me te bewerkelijk en te delicaat. Maar sinds ik enkele weken geleden een siliconen mat met ‘macaroncirkels’ cadeau kreeg voor mijn verjaardag, had ik geen excuus meer om de beproeving niet te doorstaan. Dat ik samenleef met iemand die verzot is op zoetigheden (valt dat op aan mijn recente blogposts? ;-)), bleek een mooie extra motivatie.

Voor de macaronschelpen ging ik aan de slag met het recept van Tartelette. De vulling werd een melange van wittechocoladeganache en verse framboos. En het resultaat is… zalig zoet, knapperig en zacht tegelijk. Laat je nooit wijsmaken dat macarons maken verschrikkelijk moeilijk is, want ik lapte een aantal regels netjes aan mijn laars en ben meer dan tevreden met mijn gebakjes. Een Parijse banketbakker haalt zijn neus misschien op voor mijn ietwat ongelijkmatig gevormde macarons, maar de snelheid waarmee ze hier ‘verdwijnen’ zegt wat mij betreft genoeg.

Voor de lezers die niet zo van zoet houden: ik beloof dat ik binnenkort weer ‘groene prinses’ in plaats van ‘zoete prinses’ speel ;-)

voor ca. 15 middelgrote macarons

Ingrediënten
• 90 g eiwit (ca. 3 eieren)
• 25 g fijne witte suiker
• 200 g poedersuiker
• 110 g blanke amandelen

voor de vulling:
• 200 g witte chocolade, in kleine blokjes gebroken
• 1 dl room
• 50 g verse frambozen

Zo maak je het
Maak de macaronschelpen zoals beschreven staat in het recept van Tartelette, maar lees ook even mijn opmerkingen hieronder:

• In het recept – zoals in de meeste macaronrecepten – staat dat je het eiwit drie dagen moet laten staan voor je het recept vervolgt. Ik deed dat niet; mijn eiwit stond hooguit een uurtje op het aanrecht. Het veroorzaakte geen keukendrama’s.

• Macaronschelpen worden meestal gekleurd, maar ik maakte de mijne ‘naturel’. Geen geknoei met kleurstoffen dus. Die kleurtjes zijn mooi, maar ze veranderen niets aan de smaak, dus ze zijn niet per se nodig.

• Ik maalde mijn amandelen fijn zonder de poedersuiker erbij te doen. Zowel het amandelmeel als de poedersuiker zeefde ik voor ik ze verder gebruikte. Je macarons krijgen dan een fijnere textuur.

• Ik heb geen spuitzak. Ik schepte het macaronbeslag gewoon met twee lepeltjes op de siliconenmat. Dat er op die mat cirkels zijn aangebracht, maakt het wel een stuk gemakkelijker. Je kunt natuurlijk ook zelf cirkels tekenen op bakpapier. Mijn macarons waren misschien niet 100% rond en gelijkmatig, maar dat zouden ze met het gebruik van een spuitzak vast ook niet geweest zijn :-)

• Ik liet mijn macarondeeghoopjes een uur rusten voor ze de oven in gingen en dat resulteerde in mooie ‘voetjes’ (de rafelige rand rond een macaron).

Maak terwijl de macaronschelpen afkoelen de vulling. Doe de chocoladestukjes in een hittebestendige kom. Verhit de room al roerende en giet hem wanneer hij het kookpunt bereikt over de chocolade. Roer goed tot de chocolade volledig gesmolten is en je een egale massa hebt.

Prak de frambozen fijn met een vork en roer ze door de ganache. Laat dit mengsel een paar uur opstijven in de koelkast.

Leg telkens een flinke theelepel vulling op een macaronschelp en druk er een tweede schelp op. Normaal spuit je de vulling ook met een spuitzak, maar het lukte zonder ook prima.

Leg de macarons in luchtdichte doosjes en bewaar ze in de koelkast. Je macarons smaken het best als je ze een nachtje in de koelkast laat rusten.