Twee jaar geleden at ik in Londen in restaurant Saf de lekkerste vegetarische maaltijd die ik ooit had (en heb!) gegeten. De ultraverzorgde culinaire kunstwerkjes die daar werden opgediend, waren niet alleen een streling voor het oog, maar ook pure verwennerij voor de smaakpapillen. Bovendien at ik in Saf 100% veganistisch en 100% rauw!
Raw Food – in het Engels klinkt het een stuk hipper– is in de Angelsaksische landen al geruime tijd erg ‘in’ en kan ook op almaar meer belangstelling rekenen in onze contreien. Raw fooders verhitten niets boven de 45° Celsius en eten doorgaans volledig plantaardig. Louter saaie bordjes rauwkost? hoor ik je al denken. Nope. Want wie een beetje thuis is in de rauwe keuken weet dat er een heel arsenaal aan technieken bestaat om een variatie aan smaken en texturen te creëren: mixen, drogen, kiemen, marineren…
Ik herinner me dat er in Saf een resem voorgerechtjes op de tafel verscheen waarvan het soms moeilijk te duiden was wat de precieze ingrediënten waren: bijvoorbeeld een ravioli van rode biet gevuld met cashewnotenkaas of sushi van pastinaaksnippers. Alles was voortreffelijk gemarineerd en vergezeld van sublieme dipsausjes. En dan heb ik het niet eens over het hoofdgerecht, het dessert en de cocktails gehad. Saf was puur genieten.
Wat het allemaal nog mooier maakt: Saf is een aantrekkelijke hippe keet, waar niet alleen donkergroene gezondheidsfreakerige meisjes aan tafel schuiven, maar ook heren in maatpak. Geen spoortje van de geitenwollensokkensfeer die je weleens – hoe goedbedoeld ook – in andere vegetarische/biologische eethuisjes durft aan te treffen. Was er maar een Saf in Antwerpen, heb ik vaak melancholisch gedacht…
En kijk, enkele maanden geleden opende in Antwerpen het eerste raw food-restaurant! Nu ja, restaurant is misschien een tikje overdreven, want Danku is eerder een bescheiden lunchadres. Mijn nieuwsgierigheid is onmiddellijk gewekt, dus ik ga op ontdekking… De menukaart van Danku is niet erg uitgebreid: een paar salades, een pizza (jawel, rauw!), een pasta (ook rauw!), soep en veel sappen, shakes en notenmelkjes.
Ik begin met een groene smoothie: een mix van groene groenten en fruit. Klinkt niet lekker? Is het wel! En je voelt je o zo gezond na een paar slokken! Even later verschijnt er een groene seldersoep op de tafel: lichtjes verwarmd, met een pittige toets, en vergezeld van een lekkere cracker waarin ik rozemarijn ontwaar. Mijn hoofdgerecht bestaat uit ‘pasta’ van courgettes met een kruidige en smaakvolle saus van tomaat en olijf (zie foto). Na een romige paranotenmelk als afsluiter voel ik me heerlijk verzadigd, maar gezonder dan ooit.
De gerechten die in Danku op de kaart staan zijn een stuk minder verrassend dan de culinaire hoogstandjes die ik in Saf proefde, maar toch is het in Danku lekker en gezond lunchen. Toch een paar puntjes van kritiek: de prijzen zijn in Danku aan de hoge kant – vooral voor de smoothies en de shakes moet je behoorlijk wat duiten neertellen – en het interieur mag een tikje gezelliger; het is er wat kaal en het meubilair is niet erg comfortabel.
Maar ach, Rome is ook niet op één dag gebouwd… Ik blijf dus met sympathie en belangstelling uitkijken naar de experimenten van het duo achter Danku.
Ik ben ook wel nieuwsgierig naar raw-food, dus bedankt voor je artikel!
Een paar jaar geleden ben ik in de Danku-vestiging op het Koningin Astridplein geweest. Deze was toen niet “raw” en ik vond het er ook erg duur. Weet jij of deze vestiging inmiddels ook “raw” is? Alvast bedankt!
En als je meer “raw” artikels en/of recepten hebt, graag!
Van de week nog een boek over raw food in mijn handen gehad, maar toch weer terug gelegd omdat ik zag dat ze steeds spraken over een dehydrator etc. Die heb ik helaas niet, maar mijn interesse heeft het zeker gewekt.
Saf klinkt geweldig! Jammer hé dat je niet altijd de recepten kan achterhalen wat restaurants serveren, zeker als het zo enorm lekker heeft gesmaakt.
Groetjes
Dani
@Evelien: de Danku-vestiging op het Astridplein – die er intussen trouwens allang niet meer is – had helemaal niets te maken met deze Danku, hoor. Ze hebben enkel de naam gemeenschappelijk, maar Danku waar ik over schrijf, maakt niet deel uit van een keten.
@Dani: inderdaad, in raw food-recepten kom je heel vaak die dehydrator tegen, en dat is best wel vervelend als je gewoon maar eens af en toe wil ‘experimenteren’ met raw food. Een dehydrator-vrij raw food-recept van De Groene Prinses is nog op komst! ;-) Ik vrees alleen dat ik de Saf-ervaring niet zal kunnen evenaren… :-)
Via andere blogs kwam ik bij jou terecht!
Wat toevallig zeg! Ik ben nu net de ‘Beauty Detox Solution’ van Kimberly Snyder aan het lezen, zij is de raw food guru van Hollywood.
Het is echt super interessant, raw food. Ik drink al een tijdje groene smoothies (raw food ontbijt) en ben echt enorm vooruit gegaan op energie gebied en ook mijn huid is echt veel mooier geworden.
Leuk dat jij er ook over schrijft!
Gr,
Julia