letters en lekkers voor veggies en andere smulpapen


Bella Roma voor veggies (en snoepers) – deel 2

Rome1 Groene Prinses
Twee jaar geleden schreef ik al een uitgebreide blogpost over Rome met tal van smuladresjes. Veel sneller dan verwacht belandde ik opnieuw in deze eeuwenoude stad, waar tot mijn groot genoegen nog veel extra lekkers te ontdekken viel. Ik maak jullie graag deelgenoot van mijn culinaire uitspattingen!

Omdat we vooral in de buurt van de Piazza Navona vertoefden (mijn Geliefde moest daar een concert voorbereiden), liggen de meeste adresjes op wandelafstand van dit plein. Alleen Regoli ligt in een heel andere buurt.

Veggie bij Vivi
De Piazza Navona is een toeristische trekpleister en het is er dan ook steevast lekker druk. Toch kun je er rustig tafelen bij Vivi Bistro. Deze bistro schuilt in een hoek van het plein in het Museo di Roma. Vivi heeft een uitgebreide kaart met flink wat vegetarische en een paar veganistische opties.

Piazza Navona Vivi Bistro
De gerechten volgen de seizoenen en bevatten zo veel mogelijk biologische ingrediënten. Wij aten als voorafje baba ganoush met papadums, gevolgd door een burger voor mijn Geliefde en voor mij hele spelt- en gerstkorrels met geroosterde tomaatjes en aubergine, pesto en ricotta salata.

vivi bistro Rome Groene Prinses2
Vivi Bistro is ook een prima plek voor een kop koffie of een kannetje thee met een taartje erbij. De thee is trouwens van Mariage Frères, Parijse topklasse!

Er is ook een Vivi Bistro in het Villa Doria Pamphili Park in Rome. Daar tafel je heerlijk in het groen en kun je zelfs gaan picknicken met een pakket vol lekkers van Vivi. Helaas zijn wij niet tot in het park geraakt (een reden om nog eens terug te gaan, dus :-) ).

Rauw & puur
Wie na een overdaad aan taartjes en ijsjes (oeps, ik pleit schuldig!) nood heeft aan een héél gezonde maaltijd, moet beslist een bezoekje brengen aan Écru. Alles wat je hier eet is raw en vegan. De dames die dit eethuisje uitbaten, gaan heel nauwgezet te werk om kraakverse, verzorgde salades, soepen en dips op tafel te zetten. Wij proefden onder andere van een carpaccio van artisjok met tijm en olijf, een salade van venkel, bloedsinaasappel en olijf, en ‘wortelnoedels’ met rucolapesto. Stuk voor stuk smaakvolle combinaties.

Ecru Rome Groene Prinses2
Enige minpuntje? We waren die avond de enige gasten in Écru, waardoor we een beetje gezelligheid misten. Voor het gros van de Romeinen en toeristen is puur raw food misschien nog net een tikje te speciaal. Jammer, want deze lichte keuken is ideaal voor wie even iets anders wil dan pasta of pizza.

Poëtische pizza
Over pizza gesproken … Bij Dar Poeta, in de levendige wijk Trastevere, bakken ze pizza’s die je van je sokken blazen! Volgens tal van reisgidsen en websites zou Dar Poeta zowat de beste pizzeria van Rome zijn. Dat wilde ik weleens aan een nader onderzoek onderwerpen. Toen we bij de pizzeria aankwamen, bleken we niet de enigen te zijn met dat plan. Er stonden al behoorlijk wat mensen aan te schuiven voor een tafeltje, maar daar lieten we ons niet door afschrikken. En gelukkig maar: het wachten viel al bij al goed mee en op het moment dat ik mijn tanden in een stuk pizza zette, was elke ‘verloren’ minuut onmiddellijk vergeten. Wat een verrukkelijke bodem! Knapperig, licht, luchtig … poëtisch zelfs!

Dar Poeta Groene Prinses
Leuk extraatje: er staan heel veel vegetarische pizza’s op de kaart.

Zoete zonde
Ik kan niet over Rome schrijven zonder het over ijs te hebben. In mijn vorige blogpost was ik al lyrisch over Gelateria dei Gracchi, nu kan ik niet meer zwijgen over Gelateria del Teatro (Via dei Coronari 65). Waanzinnige smaken, wonderbaarlijk lichte textuur! Ik proefde pijnboompitijs en frambozen-salie-ijs. Ooit ga ik beslist terug om het gemberijs en het witte chocolade-basilicumijs te proeven.

aragosta Groene Prinses
Een paar dagen voor we naar Rome vertrokken, zagen we toevallig een kookprogramma op BBC waarbij de deelnemers het Italiaanse gebakje sfogliatella moesten maken. Dat gebakje bestaat uit verschillende laagjes flinterdun deeg, gevuld met ricotta en smaakmakers als sinaasappel en kaneel. Ik was meteen geïntrigeerd en besloot in Rome op zoek te gaan naar deze – eigenlijk uit Salerno afkomstige – lekkernij.

Een paar dagen lang hield ik nauwlettend de etalages van alle bakkers op mijn pad in de gaten. Bijna wilde ik het opgeven, tot we op de allerlaatste dag in de buurt van het station waar we de trein naar de luchthaven zouden nemen heel toevallig voorbij een bakkertje wandelen met in de etalage, jawel, het gebakje dat ik zocht! Of toch bijna… Binnen bleek het immers niet om sfogliatella te gaan, maar om het gelijkaardige gebakje aragosta. Het deeg is identiek, maar de vulling van een aragosta is een stuk romiger.

Mijn Geliefde en ik smikkelden samen van de aragosta op een Romeinse straathoek en waren meteen in de wolken. Het deeg knisperde van de knapperigheid en de zachte, zoete vulling vormde een hemels contrast.

Toen ik later wat research deed, bleek dat onze toevallige ontdekking niet de eerste de beste was. Pasticceria Regoli, waar we de aragosta kochten, is volgens velen een van de beste bakkerijen van Rome. Nóg een reden om terug te gaan! :-)

 

 

3 Responses leave one →
  1. mei 2, 2016

    Wat schrijf je smakelijk en vrolijk over Rome! Ik krijg meteen zin in ijsjes en reisjes :-)

  2. mei 3, 2016

    Oh, die gebakjes klinken zo goed!

  3. de groene prinses permalink*
    mei 5, 2016

    @Literasa: dank je wel! En tja, ijsjes en reisjes: wat zou het leven zonder zijn? ;-)
    @Juffrouw Radijs: ze zijn ook écht goed! :-)

Leave a Reply

Note: You can use basic XHTML in your comments. Your email address will never be published.

Subscribe to this comment feed via RSS